แบรคิโอซอรัส กินอะไร ในตอนที่มันมีชีวิตในยุคจูราสสิก
- Chono
- 108 views
แบรคิโอซอรัส กินอะไร อาหารที่เหมาะสำหรับไดโนเสาร์คอยาว ที่มีร่างกายมหึมา อาศัยอยู่ในช่วงปลายยุคจูราสสิก ย้อนกลับไปเมื่อประมาณ 155 ล้านปีก่อน ในรายละเอียดเนื้อหาของบทความนี้ เราจะพาไปดูอาหารที่พวกมันกินเป็นประจำ และข้อมูลประวัติการค้นพบฟอสซิลครั้งแรก มีรายละเอียดเนื้อหาที่น่าสนใจ ดังนี้
แบรคิโอซอรัส กินอะไร ในตอนที่มันมีชีวิต พวกมันเป็นไดโนเสาร์ขนาดใหญ่ ที่มีปากเป็นกระบอก ขากรรไกรหนา ละมีฟันที่คล้ายกับช้อน ออกแบบมาเพื่อการบดเคี้ยวพืชโดยเฉพาะ ซึ่งอาหารส่วนใหญ่ของมัน คาดว่าน่าจะเป็นต้นสน ต้นแปะก๊วย และต้นปรง ซึ่งไดโนเสาร์ชนิดนี้ ถูกจัดให้อยู่ในกลุ่มซอโรพอดขนาดใหญ่
ไดโนเสาร์ชนิดนี้ จำเป็นที่จะต้องกินอาหารมากถึง 400 กิโลกรัม ต้องกินแบบนี้เป็นประจำทุกวัน จากข้อมูลการศึกษาในปี 2008 ที่มีการตีพิมพ์ในนิตยสาร Proceeding of the Royal Society B นักวิทยาศาสตร์เชื่อว่า พวกมันสามารถบดเคี้ยวและกลืนพืชได้ทั้งต้น เนื่องจากฟันของมัน ออกแบบมาให้เหมาะสำหรับดึงพืช
และนักวิทยาศาสตร์หลายท่านเชื่อกันว่า พวกมันเดินทางเป็นฝูง โดยจะมีการเคลื่อนไหว หลังจากที่พืชพรรณในพื้นที่หมดลง แม้ว่าความเชื่อนี้ อาจทำให้มองว่าไดโนเสาร์กลุ่มนี้ทำลายพืช หรือกินพืชพรรณจนหมด โดยเฉพาะพืชที่อยู่สูงจากพื้นดิน และในบางครั้ง พวกมันจะก้มตัวลงมากินพืชที่อยู่ในระดับพื้นดิน [1]
สำหรับไดโนเสาร์กินพืชขนาดใหญ่ชนิดนี้ ที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ปัจจุบัน นั่นก็คือทวีปอเมริกาเหนือ และแอฟริกา ในช่วงปลายยุคจูราสสิก ประมาณ 144-163 ล้านปีก่อน พวกมันถูกจัดให้อยู่ในตระกูลบราคิโอซอรัสซิด ซึ่งไดโนเสาร์กลุ่มนี้ จะมีขนาดร่างกายที่ใหญ่ ที่ลำคอที่ยาว และมีหางที่ค่อนข้างสั้น
พวกมันอยู่ในกลุ่มซอโรพอด ที่มีร่างกายใหญ่ที่สุด ในบรรดาไดโนเสาร์กลุ่มนี้ เมื่อมันเติบโตเต็มวัย จะมีความยาวประมาณ 23 เมตร และอาจมีน้ำหนักระหว่าง 55-66 ตัน ส่วนสูงของมัน 20 ฟุต โดยวัดจากหัวไหล่และคอที่ยาวประมาณ 28 ฟุต ส่งผลให้มันมีความสูงรวมประมาณ 40 ฟุต บางครั้งมันอาจใช้หางในการป้องกันตัวจากนักล่า
โครงกระดูกของไดโนเสาร์ชนิดนี้ บ่งบอกว่ามันเป็นสัตว์ที่เดินสี่ขา ขาหน้ามีลักษณะที่ยาวกว่าขาหลัง ทำให้ลำตัวมันลาดลงมาจากไหล่ นี่อาจเป็นที่มาของชื่อ Brachiosaurus ซึ่งมีความหมายว่า “กิ้งก่ามีแขน” ลักษณะนี้ ทำให้มันมีรูปร่างคล้ายกับยีราฟ สามารถยืดคอไปที่สูง เพื่อเข้าถึงแหล่งอาหาร หรือใบไม้ที่อยู่สูงได้ง่ายๆ
ไดโนเสาร์หลากหลายชนิด รวมถึง ไดโนเสาร์นักล่า กินเนื้อ ก็อาจเป็นศัตรูสำหรับไดโนเสาร์ชนิดนี้ เพราะด้วยน้ำหนักและร่างกายที่ใหญ่โต ทำให้มันมีการเคลื่อนไหวที่ช้า สำหรับไดโนเสาร์นักล่าขนาดเล็ก จำเป็นที่ต้องใช้หลายตัว ถึงจะสามารถล้มไดโนเสาร์ตัวนี้ลงได้ และศัตรูที่มีชื่อเสียงของมัน ได้แก่ อัลโลซอรัส
อีกหนึ่งไดโนเสาร์ศัตรูที่ร้ายกาจ ได้แก่ ไทรันโนซอรัส เร็กซ์ ซึ่งไดโนเสาร์นักล่าเหล่านี้ ไม่ได้มีวิวัฒนาการขึ้นมา จนกระทั่งผ่านไปหลังยุคจูราสสิก หลังจากนั้นก็ไม่มีการพบเห็นแบรคิโอซิรัส อาศัยหรือใช้ชีวิตอยู่บนโลก ซึ่งนี่อาจส่งผลที่ทำให้ไดโนเสาร์ Brachiosaurus สูญพันธุ์ไปจากโลกใบนี้ อาจมีความเป็นไปได้เช่นกัน
หรือศัตรูทางธรรมชาติของ Brachiosaurus มาจากการบาดเจ็บ การเจ็บป่วย และการขาดแคลนอาหาร น้ำ รวมถึงที่อยู่อาศัย ซึ่งภัยธรรมชาติเป็นภัยคุกคามต่อไดโนเสาร์ ที่อาศัยอยู่ในยุคสมัยนี้ ถึงแม้สภาพแวดล้อมที่อุดมไปด้วยทรัพยากรธรรมชาติ ที่ช่วยให้พวกมันมีชีวิตรอด แต่ไดโนเสาร์ที่มีอายุน้อย กลับเป็นกลุ่มที่อ่อนแอมากที่สุด [2]
สำหรับการค้นพบฟอาสซิลครั้งแรก มาจากพื้นฐานโครงกระดูกหลังกะโหลกศีรษะ ที่ถูกขุดเจอในปี 1900 บริเวณหุบเขาแม่น้ำโคโลราโด ซึ่งใกล้กับเมืองฟรูตา รัฐโคโลราโด ตัวอย่างฟอสซิลนี้ ถูกประกาศเป็นโฮโลไทป์ ที่มาจากชั้นหิน Morrison ซึ่งเป็นชั้นหินที่มีชื่อเสียง และมีการค้นพบฟอสซิลมากที่สุดในชั้นหินนี้
ต่อมาได้มีการค้นพบโครงกระดูกต่างๆ ซึ่งประกอบไปด้วย กระดูกต้นแขนด้านขวา กระดูกต้นขาด้านขวา กระดูกเชิงกรานด้านขวา กระดูกไหล่ กระดูกสันหลังที่เชื่อมติดกับสะโพก กระดูกสันหลังส่วนอก และกระดูกสันหลังส่วนหางจำนวน 2 ชิ้น นักบรรพชีวินวิทยาเชื่อว่า นี่เป็นฟอสซิลของไดโนเสาร์ขนาดใหญ่
การค้นพบฟอสซิลเพิ่มเติม ที่เกี่ยวข้องกับไดโนเสาร์ชนิดนี้ ถูกพบในอเมริกาเหนือ ประกอบไปด้วยกระดูกเพียงไม่กี่ชิ้น จนมาถึงปัจจุบัน ฟอสซิลตัวอย่างปรากฏให้เห็นชัดมากขึ้น พบมากที่สุดในพื้นที่บริเวณ Garden Park ซึ่งเป็นแหล่งโบราณคดีในเคาน์ตี้เฟรอมอนต์ โดยพบกะโหลกศีรษะในชั้นหินทราย
ไดโนเสาร์กินพืชตัวนี้ ถูกพบในสถานที่ต่างๆ บนโลก ได้แก่ รัฐโคโลราโด และแทนซาเนีย พวกมันเป็นซอโรพอดค่อนข้างใหญ่โต มีหางที่สั้น และมีท่าทางการยืนตั้งตรง ขาหน้ายาวกว่าขาหลัง และส่วนหัวจะมีช่องจมูกที่โดดเด่น ซึ่งปรากฏให้เห็นอย่างเด่นชัด ในภาพประกอบหลายๆ ภาพ ที่ได้อธิบายเกี่ยวกับลักษณะของมัน
ไดโนเสาร์ตัวนี้แตกต่างจากซอโรพอดชนิดอื่น ที่มีการวางตัวตามแนวยาวของพื้นดิน ทำให้มันมีท่าทางชี้ขึ้น ซึ่งทำให้นักวิจัยหลายท่านเชื่อว่า ท่าทางดังกล่าว ทำให้ไดโนเสาร์กลุ่มซอโรพอด สามารถเอื้อมถึงแหล่งอาหารที่อยู่สูง รวมไปถึงพืชพรรณต่างๆ ซึ่งเป็นลักษณะเดียวกันกับสัตว์ในยุคปัจจุบัน เช่น ยีราฟ
สำหรับแหล่งที่อยู่อาศัยตามธรรมชาติของพวกมัน จะต้องย้อนกลับไปในช่วงที่โลก ยังเป็นสถานที่ที่มีสภาพแวดล้อมแตกต่างไปจากเดิม ในช่วงเวลายุคจูราสสิก จนถึงต้นยุคครีเทเชียส ทวีปต่างๆ เกิดการเคลื่อนตัว ไปยังตำแหน่งพื้นที่ปัจจุบัน มีสภาพอากาศอบอุ่นและชื้น เป็นช่วงเวลาที่พืชพรรณอุดมสมบูรณ์
และเนื่องจากพวกมันเป็นสัตว์กินพืช จึงมักอาศัยอยู่ในพื้นที่ที่มีพืชพรรณหลากหลายชนิด และด้วยลักษณะลำคอที่ยาวของมัน ช่วยให้พวกมันเข้าถึงแหล่งอาหารได้ดี ที่สัตว์กินพืชชนิดอื่นไม่สามารถเข้าถึงได้ พฤติกรรมการกินของพวกมัน อาจส่งผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม และอาจส่งผลให้พืชหลายชนิดสูญพันธุ์เช่นกัน
จุดเด่นที่น่าสนใจของไดโนเสาร์ชนิดนี้
ที่มา: In its Natural Habitat [3]
จากข้อมูลที่ได้ทำการศึกษา หลังจากที่มีการค้นพบฟอสซิล จนนำไปสู่การเรียนรู้เกี่ยวกับสภาพแวดล้อม ที่ไดโนเสาร์ชนิดนี้อาศัยอยู่ เห็นได้ชัดว่า ในช่วงยุคจูราสสิกตอนปลาย พืชพรรณมีความอุดมสมบูรณ์ และกลายเป็นแหล่งอาหารของไดโนเสาร์ชนิดนี้ ก่อนที่พวกมันจะสูญพันธุ์ไปจากโลก
นักวิทยาศาสตร์หลายท่านเชื่อว่า การสูญพันธุ์ของไดโนเสาร์ชนิดนี้ เกิดจากการขาดแคลนอาหาร อีกทั้งยังส่งผลให้ไดโนเสาร์กินพืชจำนวนมาก สูญพันธุ์ไปจากโลก นอกจากนี้ ไดโนเสาร์กินเนื้อ ได้แก่ Allosaurus และ Ceratosaurus อาจมีส่วนที่ทำให้ไดโนเสาร์กินพืชล้มตายไปจนหมด
สำหรับไดโนเสาร์กินพืชขนาดใหญ่ตัวนี้ ที่อาศัยอยู่บนโลกเมื่อประมาณ 156 ล้านปีก่อน พวกมันมีน้ำหนักตัวที่เยอะ ซึ่งเทียบเท่ากับช้างแอฟริกาทั้งหมด 4 ตัว ผู้เชี่ยวชาญเชื่อว่า พวกมันไม่สามารถวิ่งได้เร็ว แต่มีการเคลื่อนไหวที่มั่นคง จนกว่าพลังงานของมันจะหมดลง
